เกี่ยวกับฉัน

      

ชื่อ นางสาวอัมบียา   ปูเงิน  ชื่อเล่น ญา  อายุ 15 ปี

เกิดวันพุธ ที่ 3  มกราคม  พ.ศ. 2539

จบอนุบาลจากโรงเรียนบ้านดุหุน

จบชั้นประถมศึกษาจากโรงเรียนบ้านดุหุน

ตอนนี้กำลังศึกษาอยู่ที่โรงเรียนสภาราชินี จ.ตรัง

งานอดิเรก : ฟังเพลง  อ่านนิยาย  เล่นอิเตอร์เน็ต

อาหารที่ชอบ : ต้มยำกุ้ง  ข้าวผัด

สีที่ชอบ : สีฟ้า สีขาว

คติประจำใจ : ทำวันนี้ให้ดีที่สุด

ในอนาคตอยากเรียน/ทำงาน : หมอ/พยาบาล

 

 

หมวด ล – อ

หมวด ล.

ลงรอยกัน
– เข้ากันได้
ล้ำหน้า
– เกินเลยไปกว่าที่ควร
เล็กพริกขี้หนู
– เล็กแต่มีความสามารถ
ล้วงคองูเห่า
– คนที่ทำอะไรองอาจล่วงล้ำ หรือกล้าเข้าไปทำอะไรแก่ผู้ที่มีอำนาจเหนือกว่า
ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก
– คนที่ดีแต่พูดแต่จะให้ทำจริง ๆ กลับทำไม่ได้
เลือดขึ้นหน้า
– โมโห
ลิงหลอกเจ้า
– คนที่ต่อหน้าผู้ใหญ่ก็ทำตัวเรียบร้อย แต่ลับหลังซนเป็นลิงเป็นค่าง
ลางเนื้อชอบลางยา
– แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน
เลี้ยงช้างกินขี้ช้าง
– ผู้ที่ทำหน้าที่อะไรก็ตามแต่แล้วพลอยได้มีส่วนผลประโยชน์จากหน้าที่ ที่ตนทำอยู่นั้น โดยไม่บริสุทธิ์นัก หรือไปในทำนองที่ไม่ชอบธรรม
ลงเรือแปะ ตามใจแปะ
– เมื่อไปอยู่กับใคร หรือไปอาศัยอยู่บ้านใคร ก็ต้องเกรงใจหรือยอมทำตามเขา

 

หมวด ว.

วัวแก่กินหญ้าอ่อน
– ชายแก่ที่มีภรรยาสาวคราวลูกคราวหลาน
วัวเคยขา ม้าเคยขี่
– ชายหญิงที่เคยมีสัมพันธ์กันมา ย่อมรู้จิตใจกันดีอยู่แล้ว.
วัวไม่กินหญ้าอย่าขมเขา
– อย่าบังคับหรืออย่าฝืนให้เขาทำอะไรในสิ่งที่เขาไม่สมัคใจ.
วัวสันหลังขาด
– คนที่มีอะไรพิรุธหรือมีการกระทำไปแล้ว ในทำนองไม่สู่ดี
วัวหายล้อมคอก
– เมื่อเกิดเรื่องเกิดราวถึงขั้นเสียหายขึ้นเสียก่อน แล้วจึงค่อยมาคิดแก้ภายหลัง
วัวลืมตีน
– สำนวนนี้ ใช้เป็นความหมายเปรียบเทียบถึงคนที่ไม่เจียมตัว หรือมีศักดิ์ต่ำแต่คิดเห่อเหิมจะทำตัวให้เทียมหน้าเขา
วัวเห็นแก่หญ้า ขี้ข้าเห็นแก่กิน
– คนที่ตะกละตะกลาม หรือเห็นแก่กินอย่างเดียว มักมุ่งหมายถึงคนชั้นต่ำที่ทำอะไรเห็นแต่ได้เกินไป.
วันพระไม่มีหนเดียว
– วันข้างหน้ายังมีโอกาส
ไว้ใจทาง วางใจคน จนใจเอง
– อย่าไว้ใจทั้งในเรื่องหนทาง หรือการเดินทางและในเรื่องจิตใจของคนอื่น ๆ ให้มากนัก
ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง
– ว่าหรือสั่งสอนคนอื่นไม่ให้ทำ แต่กลับทำเอง

 

หมวด ศ.

ศรศิลป์ไม่กินกัน
– ไม่ถูกกัน
ศาลเตี้ย
– คนหรือกลุ่มคนที่ไม่มีอำนาจ ดำเนินคดีตามกฎหมาย จับกุมคนมาชำระตัดสินความโดยพละการ
ศิษย์มีครู
– คนเก่งที่มีครูเก่ง
ศึกหน้านาง
– การวิวาท หรือต่อสู้กันต่อหน้าหญิงที่ตนหมายปอง

 

หมวด ส.

สอนจระเข้ว่ายน้ำ
– การชี้ทางหรือสอนให้คนที่เป็นอยู่แล้วให้เก่งหรือชำนาญขึ้นไปอีก แต่มักมุ่งหมายโดยเฉพาะถึงการสอน หรือแนะนำคนชั่วประพฤติไม่ดีส่วนมาก.
สอนหนังสือสังฆราช
– การสอนผู้ที่มีความรู้ดีเป็นเยี่ยมอยู่แล้ว โดยที่ไม่รู้ว่าคนผู้นั้นรู้หรือชำนาญดีกว่าตนเสียอีก
สัญชาติสุนัข อดขี้ไม่ได้
– คนที่ประพฤติชั่ว ถึงจะเอามาอบรมเลี้ยงดูดีอย่างไร ก็อดประพฤติเช่นเดิมไม่ได้
สมภารกินไก่วัด
– เป็นสำนวนเปรียบเทียบที่มุ่งหมายโดยเฉพาะ ถึงผู้ชายที่มีตำแหน่งเป็นหัวหน้าหรือผู้บังคับบัญชาที่มีหน้าที่ปกครองดูแลหญิงสาวหลาย ๆ คนภายในบ้านหรือภายในวงงาน แล้วก็ถือโอกาสเกี้ยวพาเอาหญิงสาวเหล่านั้น
สร้างวิมานในอากาศ
– การสร้างความฝันว่าตนเองจะต้องได้เป็นใหญ่หรือ มีเงินทองมั่งมีขึ้นแล้วจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ให้สมกับที่มีเงิน โดยที่ความใฝ่ฝันนั้นยังไม่แน่ว่าจะได้รับสมจริงหรือเปล่า
สาดน้ำรดกัน
– การทะเลาะทุ่มเถียงด่าทอโต้ตอบกันไปมา
สาวไส้ให้กากิน
– การที่เอาความลับหรือเรื่องไม่ดีของตนเองหรือของพี่น้องของตนไปเปิดเผยให้คนอื่นฟัง โดยไม่ได้ประโยชน์อะไรแก่ตนเองเลย.
สิบเบี้ยใกล้มือ
– อะไรที่ควรจะได้และอยู่ใกล้หรือเป็นสิ่งที่คว้าได้ง่าย ก็ควรจะคว้าไว้ก่อนดีกว่าที่จะมองข้ามไป
สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น
– การได้เห็นย่อมน่าเชื่อถือกว่าคำบอกเล่า

 

หมวด ห.

หมากัดอย่ากัดหมา
– คนชั่ว คนชั้นต่ำ หรือพวกอันธพาลคิดร้ายหรือประทุษร้ายเราอย่างใดอย่าทำตอบ แต่ควรหลีกเลี่ยงไปเสีย.
หมาเห่าใบตองแห้ง
– คนที่ชอบเอะอะโวยวายเป็นที่อวดตัวว่า ตนเก่งกล้า แต่แท้จริงแล้วกลับเป็นคนขี้ขลาด
หมูเขาจะหาม เอาคานเข้ามาสอด
– การที่เข้าไปขัดขวางผลประโยชน์ หรือกิจการของคนอื่นที่เขากำลังจะสำเร็จอยู่แล้ว
หุงข้าวประชดหมา ปิ้งปลาประชดแมว
– การทำประชดหรือทำแดกดันที่กลับเป็นผลร้ายแก่ตนเอง
เห็นกงจักรเป็นดอกบัว
– เห็นสิ่งที่ไม่ดีเป็นดี หรือเห็นผิดเป็นชอบ
เห็นขี้ดีกว่าไส้
– เห็นคนอื่นดีกว่าญาติพี่น้องของตน
หว่านพืชหวังผล
– การลงทุนทำอะไรสักอย่างหนึ่ง ก็ย่อมจะต้องหวังผลประโยชน์ตอบแทน
เหยียบเรือสองแคม
– คนที่ทำอะไรไม่ซื่อตรง และเป็นคนเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว
เหยียบเต่าเต็มตีน
– ทำอะไรให้มั่นคงอย่าให้เกิดมีข้อผิดพลาดถึงเสียงานเสียการได้
หาเหาใส่หัว
– หาความลำบากมาใส่ตัวเองหรือเอาเรื่องของคนอื่นมาเป็นเรื่องที่ทำให้เกิดความเดือดร้อนแก่ตัวเอง

 

หมวด อ.

อดเปรี้ยวกินหวาน
– ให้ละทิ้งสิ่งที่ไม่ดีนั้นเสีย เพื่อรับเอาสิ่งที่ดีเข้าไว้ ถึงแม้ว่าจะต้องใช้เวลาอดใจรออยู่นาน
อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น
– เมื่ออาศัยอยู่บ้านใคร ก็อย่าอยู่เปล่า ควรช่วยทำงานทำการให้เป็นประโยชน์ต่อเขาบ้าง
อัฐยายซื้อขนมยาย
– การได้รับประโยชน์หรือได้รับทรัพย์จากผู้ใดผู้หนึ่ง แล้วเอาทรัพย์นั้นมาใช้กับผู้นั้นต่อ
เอาจมูกคนอื่นมาหายใจ
– อาศัยความคิดหรือแรงของคนอื่นมาทำงานให้ตน
เอาใจเขามาใส่ใจเรา
– สำนวนนี้ มุ่งให้คำนึงว่า ควรจะมีความเห็นใจซึ่งกันและกัน หรือนึกถึงอกเขาอกเราบ้าง ว่าตัวเราจะรู้สึกอย่างไร ถ้าเขาทำอย่างนั้นกับเรา.
เอาทองไปรู้กระเบื้อง
– ลดตัวเองลงไปต่อสู้กับคนที่ต่ำศักดิ์กว่า โดยไม่คู่ควรกัน
อ้อยเข้าปากช้าง
– สิ่งที่หลุดลอยไปเป็นของคนอื่นแล้ว ก็ย่อมจะสูญหรือไม่มีทางจะได้คืนมาง่าย ๆ
อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่
– รู้เท่าทันคำพูดที่พูดออกมา
อาบน้ำต่างเหงื่อ
– ทำงานหนัก
อาบน้ำร้อนมาก่อน
– เกิดก่อนจึงได้รู้เห็นสิ่งต่างๆมามากกว่า

 

 

หมวด พ – ร

หมวด พ.

พกนุ่น
– ใจเบา
พกหิน
– ใจหนักแน่น
พร้อมหน้าพร้อมตา
– รวมอยู่เป็นจำนวนมากอย่างพร้อมเพียง
พร้าขัดหลังเล่มเดียว
– คนดีถ้าขยันก็ตั้งตัวได้
พริกกะเกลือ
– ชอบวิวาทกันอยู่เสมอ
พลอยฟ้าพลอยฝน
– ไม่ได้เกี่ยงข้องก็เป็นไปด้วย
พลัดที่นาคาที่อยู่
– พลัดพรากจากถิ่นฐานเดิม
พลิกแผ่นดิน
– เปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในระบบ อาการที่ตามหาเท่าไรก็ไม่เจอ
พอลืมตาอ้าปาก
– พอมีพอกิน
พอแรง
– เต็มแรง
พ่อพวงมาลัย
– ชายที่ปล่อยชีวิตตามสบาย ไม่ยอมตั้งตัว
พ่อลิ้นทอง
– คนที่พูดเก่ง
พิมเสนแลกเกลือ
– ลดตัวลงไปทำสิ่งที่ต่ำกว่า ไม่คู่ควร
พูดเป็นต่อยหอย
– พูดไม่หยุดปาก
พูดเป็นนัย
– พูดแสดงให้รู้ชั้นเชิงอยู่ในที
เพชรตัดเพชร
– คนเก่งต่อสู้กัน
แพะรับบาป
– คนที่รับเคราะห์กรรมแทนผู้อื่น

 

หมวด ฟ.

ฟังความข้างเดียว
– เชื่อเรื่องที่เขาเล่าให้ฟังโดยไม่ถามอีกฝ่ายหนึ่ง
ฟังหูไว้หู
– ให้หนักแน่น ไม่หูเบาเชื่อคนง่าย
ฟาดเคราะห์
– ตัดใจยอมเสียเพื่อให้หมดเคราะห์
ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ
– ไม่ให้หวังเกินฐานะ หรือความสามารถ
ฟื้นฝอยหาตะเข็บ
– การขุดขุ้ยเรื่องเก่าๆ ที่ไม่ถูกกันมาพูด
ไฟจุกตูด
– มีธุระร้อนมาก
ไฟสุมขอน
– อารมณ์ร้อนรุ่มอยู่ในใจ
ไฟไหม้ฟาง
– อารมณ์ที่เกิดขึ้นอย่างวู่วาม สักพักก็หาย

 

หมวด ภ.

ภาวนากันตาย
– ทำบุญเพื่ออวดผู้อื่น หรือทำบุญเอาหน้า

 

หมวด ม.

มะกอกสามตะกร้าปาไม่ถูก
– กลับกลอกจนคนอื่นจับไม่ได้
มะนาวไม่มีน้ำ
– พูดเสียงแข็งกระด้างอย่างไม่มีน้ำใจไมตรี
มัดมือชก
– ใช้วิธีบังคับให้จำยอม
มาเหนือเมฆ
– ใช้วิธีการที่เหนือผู้อื่น
ม้าดีดกะโหลก
– มีกิริยาท่าทางกระโดกกระเดกลุกลนไม่เรียบร้อย
เมื่อพีเนื้อหอม เมื่อผอมเนื้อเหม็น
– เวลารวยคนเข้ามาห้อมล้อมประจบประแจง เวลาจน คนพากันตีตัวออกห่าง
มือไม่พายเอาเท้าราน้ำ
– ไม่ช่วยทำงานแล้วยังกีดขวาง ทำให้งานไม่ก้าวหน้า
ไม่รู้จักหัวนอนปลายตีน
– ไม่รู้พื้นเพ ความเป็นมา
ไม่ดูดำดูดี
– เลิกเกี่ยวข้องด้วย
มากหน้าหลายตา
– มากมาย

 

หมวด ย.

ยกเครื่อง
– ซ่อมใหญ่
ยกเค้า
– ขโมยทรัพย์สินไปหมด
ยกภูเขาออกจากอก
– โล่งอก
ยกเมฆ
– เดาเอา คาดเอาเอง
ย้อมแมวขาย
– ตกแต่งของที่ไม่ดี โดยเจตนาหลอกผู้อื่น
ยืนกระต่ายขาเดียว
– ยืนยันไม่เปลี่ยนความคิด
ยืมจมูกคนอื่นหายใจ
– อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก
ยื่นจมูก
– เข้าไปสอดแทรกในเรื่องที่ไม่ใช้ธุระของตน
ยื่นหมูยื่นแมว
– แลกกัน โดยต่างฝ่ายต่างรับและให้ในเวลาเดียวกัน
ยุแยงตะแคงรั่ว
– ยุให้ 2 ฝ่ายแตกคอกัน
แย้มปากเห็นไรฟัน
– เพียงแต่พูดก็รู้ความหมาย

 

หมวด ร.

รวบหัวรวบหาง
– รวบรัดให้สั้น ฉวยโอกาสเมื่อมีช่องทาง
รอดปากเหยี่ยวปากกา
– รอดพ้นจากอันตรายมาได้
รักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี
– จะเลี้ยงดูลูกให้ดีต้องดูแลใกล้ชิด ไม่ปล่อยปละละเลย
รักพี่เสียดายน้อง
– ลังเลใจ ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะเลือกอย่างไหนดี
เรือล่มในหนองทองจะไปไหน
– คนในเครือญาติแต่งงานกัน ทำให้ทรัพย์มรดกไม่ตกไปอยู่กับผู้อื่น
เรือล่มเมื่อจอด
– มีอุปสรรคเมื่อใกล้จะสำเร็จหรือเสียคนเมื่อแก่
รีดเลือดกับปู
– เคี่ยวเข็ญหรือบังคับเอากับผู้ที่ไม่มีทางจะให้
รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง
– ตนเองทำไม่ถูกไม่ดี แต่กลับไปซัดโทษเอาผู้ร่วมงานหรือผู้อื่น
ราชสีห์สองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้
– คนสองคนที่ต่างก็มีอำนาจ หรืออิทธิพลยิ่งใหญ่เท่ากัน ย่อมจะอยู่ร่วมกันไม่ได้
รู้หลบเป็นปลีก รู้หลีกเป็นห่าง
– การรู้จักหลบหลีกเอาตัวรอดจากภัยต่าง ๆ ไปได้

 

 

 

 

 

 

หมวด น – ฝ

หมวด น.

น้ำขึ้นให้รีบตัก
– มีโอกาสดีควรรีบทำ

น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง
– พูดมากแต่ได้เนื้อหาสาระน้อย
น้ำท่วมปาก
– พูดไม่ได้เพราะความจำเป็นบังคับ
น้ำน้อยแพ้ไฟ
– ฝ่ายข้างน้อยย่อมแพ้ฝ่ายข้างมาก
น้ำผึ้งหยดเดียว
– สิ่งเล็กน้อยก็ทำให้เกิดเรื่องใหญ่ได้
น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า
– คนเราจำเป็นต้องพึ่งพาอาศัยกันและกัน
นิ้วไหนร้ายตัดนิ้วนั้น
– คนใดไม่ดีก็ตัดออกไปจากหมู่คณะ
เนื้อเต่ายำเต่า
– การเอาทรัพย์สินส่วนตัวที่เป็นกำไรหรือดอกเบี้ยกลับไปลงทุนต่อไปอีกโดยไม่ต้องใช้ทุนเดิม
นกน้อยทำรังแต่พอตัว
– การจะทำสิ่งใดควรทำแต่พอสมฐานะของตนเอง
น้ำลดต่อผุด
– เมื่อหมดอำนาจความชั่วที่ทำไว้ก็ปรากฏ

หมวด บ.

บนบานศาลกล่าว
– ร้องขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือ
บอกเล่าเก้าสิบ
– บอกกล่าวให้รู้
บอกศาลา
– บอกเลิกไม่รับผิดชอบ
บานปลาย
– ขยายออกไปมากกว่าที่ตั้งใจไว้
บ่างช่างยุ
– คนที่ชอบส่อเสียด ยุยงให้แตกกัน
บ้านนอกคอกนา
– เรียกชาวไร่ชาวนาที่อยู่นอกเมืองหลวง
บ้าหอบฟาง
– บ้าสมบัติ เห็นอะไรก็มีค่า
บ้าห้าร้อยจำพวก
– บ้ามากมายหลายประเภท
บ้วนน้ำลายแล้วกลืน
– พูดจากลับกลอก
บุกป่าฝ่าดง
– พยายามต่อสู้กับอุปสรรค์
บุญมาวาสนาส่ง
– เมื่อมีบุญ อำนาจวาสนาก็มาเอง
บุญหนักศักดิ์ใหญ่
– มีฐานันดรศักดิ์ และอำนาจวาสนา
เบี้ยหัวแตก
– เงินที่ได้มาไม่เป็นกอบเป็นกำ แล้วนำไปใช้จ่ายโดยไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
แบกหน้า
– จำใจแสดงตัวหรือติดต่อกับผู้ที่ตนเคยทำไม่ดีไว้

หมวด ป.

ปล่อยเนื้อปล่อยตัว
– ไม่สนใจจะแต่งตัว หรือไม่สงวนตัว
ปล่อยเสือเข้าป่า
– ปล่อยศัตรูไปอาจกลับมาทำร้ายภายหลัง
ปลาข้องเดียวกัน
– คนที่อยู่ร่วมกัน หากมีคนหนึ่งทำไม่ดี ก็พลอยให้คนอื่นเสียไปด้วย
ปลาตายน้ำตื้น
– คนที่ทำพลาดเพราะเหตุเล็กน้อย
ปลาหมอตายเพราะปาก
– คนที่พูดพล่อยจนเป็นอันตรายแก่ตนเอง
ปลาใหญ่กินปลาเล็ก
– คนที่มีอำนาจหรือมีกำลัง เอาเปรียบผู้อ่อนแอกว่า

ปากบอน
– คนที่ชอบพูดฟ้องเรื่องคนอื่น
ปอกกล้วยเข้าปาก
– ทำได้ง่ายหรือสะดวก
ปั้นน้ำเป็นตัว
– โกหก สร้างเรื่องขึ้นมาโดยไม่มีมูลความจริง
ปากว่าตาขยิบ
– พูดว่าไม่ดีแต่กลับสนับสนุนหรือทำสิ่งที่ว่าไม่ดีนั้น

หมวก ผ.

ผงเข้าตาตัวเอง
– คนอื่นเดือดร้อนช่วยเขาได้ แต่เมื่อเกิดแก่ตนเองกลับแก้ไขไม่ได้
ผลพลอยได้
– ได้รับในสิ่งที่นอกเหนือจากที่หวังไว้
ผ่อนหนักเป็นเบา
– ลดความรุนแรง
ผักต้มขนมยำ
– ผสมผเสปนเปกันยุ่ง
ผักชีโรยหน้า
– ทำดีเพียงผิวเผิน
ผิดเป็นครู
– ผิดแล้วจำไว้จะได้ไม่ทำอีก
ผัดวันประกันพรุ่ง
– ขอเลื่อนเวลาออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า
ผิดฝาผิดตัว
– ไม่เข้าชุดกัน
ผิดพ้องหมองใจ
– โกรธเคือง
ผิดสำแดง
– กินอาหารแสลง
ผิดหูผิดตา
– ผิดสังเกต
ผินหลังให้
– ไม่สนใจ
ผ้าขี้ริ้วห่อทอง
– คนมั่งมีแต่ชอบแต่งตัวซอมซ่อ
ผ้าเหลืองร้อน
– อยากสึก
ผีเข้าผีออก
– เดี๋ยวร้ายเดี๋ยวดี
ผู้ชายพายเรือ
– ผู้ชายทั่วไป

หมวด ฝ.

ฝนสั่งฟ้า ปลาสั่งหนอง
– สั่งเสียเป็นครั้งสุดท้าย
ฝรั่งบางเสาธง
– คนวางท่าเหมือนฝรั่ง
ฝ่าคมหอกคมดาบ
– เสี่ยงภัยในสงคราม เสี่ยงอันตรายจากอาวุธนานาชนิด
ฝันกลางวัน
– นึกฝันถึงสิ่งที่ไม่อาจเป็นจริง

ฝากเนื้อฝากตัว
– มอบตัวให้อยู่ในความดูแลของผู้อื่น
ฝากผีฝากไข้
– ขอยึดเป็นที่พึ่งจนวันตาย
ฝากไว้ก่อน
– ผูกใจเจ็บ ตั้งใจแก้แค้นภายหลัง

หมวด ฒ – ธ

หมวด ฒ.

          เฒ่ามะละกอ
– คนแก่แต่ยังมีประโยชน์
          เฒ่าหัวงู
– คนแก่แต่มีเล่ห์เหลี่ยม หรือใช้กลอุบายหลอกหญิงสาวในทางกามารมณ์

หมวด ด.

          ดอกไม้ริมทาง
– หญิงที่ชายเกี้ยวพาราสีได้ง่าย
          ดาบสองคม
– สิ่งที่มีทั้งคุณและโทษ
          เด็กเมื่อวานซืน
– มีความรู้และประสบการณ์น้อย
          เด็กอมมือ
– ไม่ประสีประสา
          เด็ดดอกฟ้า
– ได้หญิงสูงศักดิ์มาเป็นภรรยา
          ได้น้ำได้เนื้อ
– ได้งานมาก
         ได้หน้าได้ตา
– ได้ชื่อเสียงเกียรติยศ
          ดินพอกหางหมู
– การงานที่คั่งค้างขึ้นเรื่อยๆ

หมวด ต.

          ตกนรกทั้งเป็น
– ลำบากแสนสาหัส
          ตักน้ำรดหัวตอ
– แนะนำพร่ำสอนเท่าไหร่ก็ไม่ได้ผล

          ตกเป็นเบี้ยล่าง
– ตกเป็นรอง
          ตบตา
– ลวงให้เข้าใจผิด
          ตบหัวลูบหลัง
– ทำหรือพูดให้กระทบกระเทือนใน ในตอนแรก แล้วปลอบใจตอนหลัง
          ต่อปาก ต่อคำ
– เถียงกันไม่จบสิ้น
          ต้นร้าย ปลายดี
– ตอนแรกไม่ดี ไปดีเอาตอนหลัง
          ตัวเป็นเกลียว
– ขยันทำงาน
          ตาร้อน
– อิจฉาริษยา
          ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ
– ใช้จ่ายทรัพย์มากมายโดยไร้ประโยชน์

หมวด ถ.

          ถ่มน้ำลายรดฟ้า
– ประทุษร้าย หรือมีเรื่องกับคนใหญ่คนโต ย่อมได้รับผลร้าย
          ถวายหัว
– เอาชีวิตเป็นประกัน ทำจนสุดความสามารถ
          ถอดเขี้ยวถอดเล็บ
– ละพยศ ลดความร้ายกาจ

          ถอนขนห่าน
– การที่รัฐเรียกเก็บภาษีจากประชาชนในอัตราสูง
          ถอนหงอก
– ไม่นับถือผู้ใหญ่
          ถ่านไฟเก่า
– ชายหญิงที่เคยรักกัน หรือเคยได้เสียกันมาก่อน
          ถีบหัวส่ง
– ไล่ไปให้พ้น ไม่ใยดี
          ถึงพริกถึงขิง
– เผ็ดร้อนรุนแรง
          ถึงลูกถึงคน
– รุนแรง ใช้ในการเล่นกีฬา
          ถูกเส้น
– เข้ากันได้
          เถรตรง
– ซื่อตรงจนเกินไป
          เถียงคำไม่ตกฟาก
– เถียงโดยไม่ฟังเหตุผล

 

หมวด ท.

 

          ทนายหน้าหอ
– หัวหน้าคนรับใช้ที่ออกหน้าออกตา
          ทองแผ่นเดียวกัน
– เกี่ยวดองกันโดยการแต่งงาน
          ทองไม่รู้ร้อน
– เฉยเมย ไม่กระตือรือร้น
          ทางออก
– ทางรอด วิธีแก้ปัญหา
          ท้องยุ้งพุงกระสอบ
– คนกินจุ
          ท้องแห้ง
– ฝืดเคือง
          ท้ายครัว
– ทางภรรยา หรือเข้าทางภรรยา
          ทั้งขึ้นทั้งล่อง
– เกี่ยวข้องด้วยเสมอ ไม่พ้นไปได้
          ท่าดีทีเหลว
– ท่าทางดี แต่ทำอะไรไม่ได้เรื่อง
          ทำนาบนหลังคน
– หาผลประโยชน์ใส่ตนโดยขูดรีดผู้อื่น

          ทำได้อย่างเป็ด
– ทำได้อย่างละนิดละหน่อย เอาดีไม่ได้
          ทิ้งทวน
– ทำอย่างไว้ฝีมือ ทำเป็นครั้งสุดท้าย
          ทิ้งไพ่ใบสุดท้าย
– ใช้ความพยายามเป็นครั้งสุดท้าย
          ทีใครทีมัน
– โอกาสของใครก็ของคนนั้น
          ที่เท่าแมวดิ้นตาย
– ที่ดิน หรือเนื้อที่เล็กๆน้อยๆ
          ทุบหม้อข้าว
– ตัดอาชีพ

          เทครัว
– ชายที่ได้หญิงเป็นภรรยา ทั้งแม่ทั้งลูก
          เทน้ำเทท่า
– คล่อง รวดเร็ว
          เทือกเถาเหล่ากอ
– เชื้อสายตระกูลที่สืบเนื่องกันมา
          แทงใจดำ
– พูดตรงกับความในใจของผู้ฟัง
          แทรกแผ่นดิน
– หลีกหนีให้พ้น ไม่อยากพบใคร

 

หมวด ธ.

          ธุระไม่ใช่
– กิจธุระที่ไม่ใช่ของตนเอง

 

หมวด ฉ – ซ

หมวด ฉ.

          ฉลาดแกมโกง
– การใช้ความรู้ความสามารถเอาเปรียบผู้อื่น

          ฉ้อราษฎร์บังหลวง
– เบียดบังเงินหลวง

 

หมวด ช.

          ชักใบให้เรือเสีย
– พูดหรือทำให้คนอื่นเขวออกไปนอกเรื่อง

          

          ชักแม่น้ำทั้งห้า
– พูดจาหว่านล้อม ยกยอบุญคุณขอสิ่งประสงค์
          ชักใย
– บงการอยู่เบื้องหลัง
          ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน
– ทุกข์สุข ย่อมเกิดขึ้นสลับกันไป
          ชั่วนาตาปี
– ตลอดไป
          ชาติเสือจับเนื้อกินเอง
– ไม่เบียดเบียนใคร
          ชายหาบหญิงคอน
– ช่วยกันทำมาหากิน

          ช้างเท้าหลัง
– ผู้ที่ต้องเดินตามผู้นำ อาจหมายถึงภรรยาต้องทำตามสามี
          ช้างเผือกเกิดในป่า
– ผู้มีปัญหาหรือคนดีนั้นหายาก
          ชุบมือเปิบ
– ฉวยโอกาสจากคนอื่นโดยไม่ลงทุน

 

หมวด ซ.

          ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน
– คนซื่อย่อมได้รับความช่วยเหลือเสมอ ส่วนคนชั่วได้รับความช่วยเหลือแค่ครั้งเดียว
          ซื่อเหมือนแมวนอนหวด
– ทำเป็นซื่อ
          ซื้อร่มหน้าฝน
– ซื้อของโดยไม่คำนึงถึงกาลเวลาย่อมได้ของแพง
          ซุ่มซ่ามเหมือนจีนใหม่
– ทำอะไรผิดๆถูกๆ เพราะไม่เคยทำมาก่อน กิริยามารยาทไม่เรียบร้อย

หมวด ก – จ

สำนวน สุภาษิตและคำพังเพย

หมวด ก.

         กบในกะลาครอบ
– คนที่ขาดวิสัยทัศน์มองเห็นแต่สิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเท่านั้น

          กรวดน้ำคว่ำขัน
– ตัดขาดไม่คบค้าสมาคนด้วยอีกต่อไป

          กระดูกร้องไห้
– การจับตัวฆาตกรมาลงโทษได้หลังจากพบหลักฐานโดยบังเอิญ
          กระต่ายตื่นตูม
– ตื่นกลัวเกินกว่าเหตุ
         กระต่ายหมายจันทร์
– ชายที่หลงรักหญิงที่สูงส่งกว่าตนและไม่มีทางที่ความรักจะสมหวัง

          กระโถนท้องพระโรง
– ผู้ที่ใครๆก็ใช้งานได้ และเป็นที่ระบายอารมณ์ของทุกคน

          กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้
– การทำอะไรสองอย่างพร้อมกันโดยไม่รอบคอบหรือชักช้า อาจเกิดความเสียหายได้

          กินน้ำใต้ศอก
– เสียเปรียบ จำต้องเป็นรอง คอบรับเดนคนอื่น

          กินน้ำเห็นปลิง
– ตะขิดตะขวงใจเมื่อจะทำอะไรซักอย่าง

          เกลือเป็นหนอน
– คนในบ้านหรือพวกเดียวกัน คิดคดทรยศ

 

หมวด ข.

         

          ขนทรายเข้าวัด
– ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำ หรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวม

          ขนมพอสมกับน้ำยา
– เสมอกัน
          ขนหน้าแข้งไม่ร่วง
– ไม่กระทบกระเทือนถึงเดือดร้อน
          ขวานผ่าซาก
– พูดตรงเกินไปโดยไม่เลือกกาลเทศะและบุคคล

          ข้าวยากหมากแพง
– สภาวะขาดแคลนเกิดความอดอยาก
          ข้าวใหม่ปลามัน
– อะไรที่เป็นของใหม่ถือว่าดี
          ขี่ช้างจับตั๊กแตน
– ลงแรงมากแต่ได้ผลน้อยไม่คุ้มค่า

          เข้าตามตรอกออกตามประตู
– ทำตามธรรมเนียม ประเพณี
          เข้าเนื้อ
– ขาดทุน เสียเปรียบ
          เขียนเสือให้วัวกลัว
– ทำเป็นขู่ให้เสียขวัญหรือเกรงขาม

หมวด ค.

          คนดีผีคุ้ม
– คนทำดีมักไม่มีภัย
          คมในฝัก
– ผู้มีความรู้ความสามารถ แต่เมื่อยังไม่ถึงเวลาก้ไม่แสดงออกมาให้ปารกฎ
          คลุมถุงชน
– การแต่งงานที่ผู้ใหญ่จัดให้โดยที่ผู้แต่งงานไม่เคยรู้จักกัน และไม่มีโอกาสเลือกคู่ครองเอง

          คว้าน้ำเหลว
– การทำสิ่งใดด้วยความตั้งแล้วไม่สำเร็จ ไม่ได้ผลตามที่ต้องการ
          คว่ำบาตร
– ประกาศไม่ยอมคบค้าสมาคมด้วยไม่ร่วมงานด้วย

          คางคกขึ้นวอ
– คนมีฐานะต่ำต้อย พอได้ดีแล้วก็มักแสดงกิริยาอวดดีลืมตัว
          คาบลูกคาบดอก
-ไม่แน่ว่าจะเป็นอย่างไหน ก่ำกึ่งกันอยู่
          คืบก็ทะเลศอกก็ทะเล
– อย่าประมาททะเลเพราะอาจเกิดอันตรายได้ทุกเมื่อ
          คู่แล้วไม่แคล้วกัน
– คู่ที่เคยสร้างบุญกุศลร่วมกัน เคยเป็นคู่กันมาก่อนย่อมไม่แคล้วคลาดกัน
          คลื่นกระทบฝั่ง
– เรื่องที่เกิดขึ้นอย่างครึกโครม ทำท่าจะเป็นเรื่องใหญ่ แต่แล้วกลับเงียบหายไป

 

หมวด ฆ.

          ฆ่าควายเสียดายพริก
– การจะกระทำการอันใด แต่กลัวว่าจะสิ้นเปลืองค่าใช้จ่าย เหมือนกับการฆ่าควาย เพื่อจะนำเนื้อมากิน แต่ก็กลัวว่าจะใช้น้ำพริกมาก จึงเป็นที่มาของสำนวนนี้
          ฆ่าช้างเอางา
– ลงทุนลงแรงเพื่อทำลายของหรือสิ่งสำคัญใหญ่ ๆ โต ๆ เพียงเพื่อต้องการจะได้ของสำคัญชิ้นเล็ก ๆ เท่านั้น ไม่สมกับค่าของ ๆ ที่ถูกทำลายลงไป

          ฆ่าไม่ตายขายไม่ขาด
– ตัดเยื่อใยไม่ขาด (มักใช้แก่พ่อแม่ที่รักลูกมากถึงจะโกรธจะเกลียดอย่างไรก็ตัดไม่ขาด)
          ฆ้องดีถ้าไม่ตีก็ไม่ดัง
– ผู้มีคุณความดีในตัว ถ้าไม่มีใครยกย่องชมเชย ก็ไม่มีใครเห็นความดี
          ฆ้องปากแตก
– ปากโป้ง เก็บความลับไม่อยู่

 

หมวด ค.

          คนดีผีคุ้ม
– คนทำดีมักไม่มีภัย
          คมในฝัก
– ผู้มีความรู้ความสามารถ แต่เมื่อยังไม่ถึงเวลาก้ไม่แสดงออกมาให้ปารกฎ
          คลุมถุงชน
– การแต่งงานที่ผู้ใหญ่จัดให้โดยที่ผู้แต่งงานไม่เคยรู้จักกัน และไม่มีโอกาสเลือกคู่ครองเอง

          คว้าน้ำเหลว
– การทำสิ่งใดด้วยความตั้งแล้วไม่สำเร็จ ไม่ได้ผลตามที่ต้องการ
          คว่ำบาตร
– ประกาศไม่ยอมคบค้าสมาคมด้วยไม่ร่วมงานด้วย

          คางคกขึ้นวอ
– คนมีฐานะต่ำต้อย พอได้ดีแล้วก็มักแสดงกิริยาอวดดีลืมตัว
          คาบลูกคาบดอก
-ไม่แน่ว่าจะเป็นอย่างไหน ก่ำกึ่งกันอยู่
          คืบก็ทะเลศอกก็ทะเล
– อย่าประมาททะเลเพราะอาจเกิดอันตรายได้ทุกเมื่อ
          คู่แล้วไม่แคล้วกัน
– คู่ที่เคยสร้างบุญกุศลร่วมกัน เคยเป็นคู่กันมาก่อนย่อมไม่แคล้วคลาดกัน
          คลื่นกระทบฝั่ง
– เรื่องที่เกิดขึ้นอย่างครึกโครม ทำท่าจะเป็นเรื่องใหญ่ แต่แล้วกลับเงียบหายไป

 

หมวด ง.

          

          งงเป็นไก่ตาแตก
– สับสนจนทำอะไรไม่ถูก ไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น
          งอมแงม
– เลิกได้ยาก
          งอมพระราม
– ทุกข์เต็มทน
          งูกินหาง
– เกี่ยวกันเป็นวงจนหาที่สิ้นสุดไม่ได้

          งูๆปลาๆ
– มีความรู้เล็กๆน้อยๆ ไม่รู้จริง
          เงาตามตัว
– ผู้ที่ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด หรือ ผลของการกระทำที่เกิดตามติดมาทันที

          เงียบเป็นเป่าสาก
– เงียบสนิท
          เงื้อง่าราคาแพง
– ไม่กล้าตัดสินใจ
          โง่แกมหยิ่ง
– โง่อวดฉลาด
          โง่เง่าเต่าตุ่น
– โง่ที่สุด

 

หมวด จ.

         จมไม่ลง
– เคยรุ่งเรืองใหญ่โต เมื่อตกอับก็ยังทำตัวเหมือนเดิม ไม่ยอมปรับตัวให้เหมาะกับฐานะของตน
          จรกาหน้าหนู
– เข้าพวกกับใครไม่ได้
          จระเข้ขวางคลอง
– ทำตัวกีดขวางผู้อื่น จนก่อให้เกิดความรำคราญ
          จับดำถลำแดง
– มุ่งอย่างหนึ่งไปได้อีกอย่างหนึ่ง
          จับตัววางตาย
– กำหนดแน่นอนไม่เปลี่ยนแปลง
          จับปลาสองมือ
– ทำอะไรหลายอย่างในเวลาเดียวกันอาจไม่สำเร็จซักอย่าง

          จับปูใส่กระด้ง
– ซุกซนไม่อยู่ในระเบียบ

        

          

 

 

          
         

 

 

          

 

สำนวน สุภาษิตและคำพังเพย